مدتی دیگر گذشت...

ناراحتم...

دلم گرفته...

یه لحظه با خودم گفتم کاش میشد ناراحتیتو توی گوگل بنویسی و اون بهت راه حل نشون بده...

چقد ناامیدی،توی وجودمه..

اییییییی...

کاش یکی بود 

کاش یه چیزی بود

اینجور‌وقتا ادمو از اینهمه سوال بی جواب راحت کنه

حس درموندگی دارم.

دوس دارم گریه کنم حتی

اوووف،منم که هرچی میشه تهش میرسم به گریه،سنگ صبور داشتن چقد خوبه،ادم اینجور وقتا بتونه باهاش حرف بزنه...

همش توی دلم با خودم و خدا در حال حرف زدنم..

مثه الان ک دلم میگیره،کلی سوال دارم اما بی جواب..

تو حرف میزنی خالی میشی اما نمیتونی چیزی بفهمی..جوابی نمیشنوی..هوووووممممم..

پ.ن:این ماهم پریود شدم..

دلم بیشتر سر همین گرفته،نمیدونم حکمتش چیه،

بعضی وقتا میذارم دست حکمت ولی بعد باخودم فک میکنم اینایی که یه کاری میکنن توی زندگیت اختلال درست بشه،چرا خدا جلوشو نمیگیره..

شاید باور من ضعیفه...

اییییی..نمیدونم...

​​ جرقه امید در 30بهمن...